Uy kızım neriyesun
Yağ gibi eriyesun
Çıksın kazma elinden
Fistanın süriyesun
Senin uşağan miyum
Arka kuşağan miyum
Çaliştirursun beni
E kız iş ağan miyum
Vari kim topliyacak
Tarlanın otlarıni
Görmiğimisun iblis
Köyün avratlarıni:
Sirtlarında şelekler
Ellerinde çocuklar
Bir de öte yana bak
Çok daha ufacuklar
Bak onlardaki zora
Düştü yüzleri kora
Ağır gelir yükleri
Olur dizleri yara
Sende az çalişinca
Yapiğisin numara
Evlendiğinde yarin
Bakak ne yapicaksun
El oğlunun evinde
Yatmadan kakicaksun
Göreceksin o zaman
Böyle rahat yatmayı
İğneyle ariycaksun
Uçkuruna katmayı
Akılli ol uşağum
Düşme boşina aşka
El evi saray olsa
Baba ocağı başka…
Kayıt Tarihi : 23.2.2011 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir annneyle kızının muhteşem söyleşisi Karadeniz şivesiyle...Bayıldımmm. Kutlarım üstat...
TÜM YORUMLAR (1)