Ben çocukken annem ekmek arası köfte yapardı bana,
Bense onun ellerinin lezzetine doyamaz birde tavadaki yağa bandırırdım ekmeğimi,
Annem benim üstüme çok titrerdi biliyorum,
Bende hep ona koşardım o olmazsa ağlardım nazımın tek geçtiğiydi O,
Artık dönüp baktığım zaman ne annem var yanımda ne de o tavaya bandığım ekmeğim.
Şimdilerde bir lokma yediğimle, yutkunarak bakıyorum arkama.
Yıllar geçmiş ben büyümüşüm.
Keşke hep annemin tavasına ekmek bandığım günlerde yerimde sayıp kalsaydım...
Hamdi KeleşKayıt Tarihi : 5.6.2017 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!