Ölmek için bana nefes değil
Suskun gergin ve diri bir hayat gerek
Yanlış çağda doğdum
Biliyorum yazdıklarım anlaşılmayacak
Beni düşleyen kadınlara
Heybe ettiğim saatler beni koruyacak
Böyle derdi babam.
Annemin övgüleri;
Çınlatır kulaklarını hayta kalbimin
Saatler değil
Sadece tek gerçek zaman gerek
Cenazeme katılmanın kaygısı
Ve bir parça tesettür
Kaybetmeyeceğim hırsımı
Bu defa oyun benim
Koynuna girdiğim kadınlara saygım sonsuz
Yaşlarca yaşamak
Soluk benizde ölmek için
Ilık kar tanesi kadar beyaz
Bir ruh buldum kendime
Ve bu ruh karımın.
Kayıt Tarihi : 26.12.2018 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gece Ankara’nın yırtıcı ayazında avazım çıktığı kadar bağırdım duyan kimse olmadı. Beni kimsenin anlamayacağını fark ettiğimde yazmaya başladım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!