Kim, uçurttu uçurtmaları.
Kim, çevirirdi topaçları.
Kim söylerdi, masum yalanları.
Bazen çocuk, bazen dev adam.
Edaları bir başka olan,
Kimdi, yüreğinde saklayan.
Akıl almaz o sevdaları.
Neydi, çağlayan o yürekte.
Bir güç vardı ki, bilekte.
Deliksiz uykular, döşekte.
Mühim değil, yaşamak köşkte.
Yağmur altında, ıslak bahçe.
Mis kokulu hanım elide,
Sümbül, lale, gül sevinmekte.
Annemin, limonlu bal çayı.
Gece, seyrederken, o ayı.
Uykular sarardı, bedeni.
Dinç açardım ya gözlerimi,
Ve geçen o mutlu günlerim.
Bakınca aynaya, ben miyim?
8 EYLÜL 2008 İST
Perihan PehlivanKayıt Tarihi : 14.11.2008 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şu günlerde annemi çok özlediğmi hissettim birde çocukluğumu.birde kendime baktım aynada. gülen yüzümü aradım. saygılar.
Nevzat Bilgiç
Kim, çevirirdi topaçları.
Kim söylerdi, masum yalanları.
Bazen çocuk, bazen dev adam.
Edaları bir başka olan,
ellerine sağlık perihan hanım..başarıların devamını dilerim..sevgiler..
TÜM YORUMLAR (17)