Annemin mirasını taşıyorum
Kızgın öfkeli..susmak bilmeyen …
Sıyrılmaya çalıştıkça aynalar bana hatırlatıyor kaçamayışımı…ondan kendimden …her şeyden….
Boğuluyorum..
Yeniden dirilmek için ölmek mi lazım öldürmek mi?
Sevmek için önce sevilmek mi? …
Hala çocuksu çığlıklar atıyorum büyüyen bedenimde…
Umutlar besliyorum geleceğe….
Hani nerde çocukluğum bahçesinde koşturduğum ev.. hani nerde mutluluğum….
Bedel ödemeden mutlu olunmaz hadi canım kim dediyse anasını avradını…
Gözlerimi açtıran nefes aldıran dünyaya ben miydim sen mii anne …
Neden gölgen etrafımda geziniyor acıtıyosun …ruhum serzenişte…
Küçüğüm anne halen küçüğüm ….
Büyümek istesem de nafile………….
Kayıt Tarihi : 11.4.2007 20:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cybill Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/11/annemin-mirasini-tasiyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!