Annemin Kızıyım Şiiri - Şerife Çoban

Annem benim, mert kadın;
Sevmez yalan dolanı.
Sert durur çok ciddidir.
Anlamaz kalp kıranı.
Yarınlara umutla,
Güzellikle hep bakar.
Dünyanın çilesini,
Kendi içine atar.
Yorulsa bittim demez,
Gizler ağrılarını.
Bize belli etmeden,
Çeker acılarını.
Sert tavrının altında,
Ne çok merhametlidir.
Şefkat dolu yüreği,
Bizi hep dinlendirir.
En ufak sıkıntıda,
Hemen ona koşarız.
Yaslanır kucağına,
Neşe, huzur duyarız.
Kalbimin her köşesi,
Sana atar derinden.
Annem gibi doğrucu,
Annemin kızıyım ben.