Gece sessizdi.
Karanlık, odanın köşelerine sinmiş, zamanı yavaşlatmış gibiydi.
Uykuyla uyanıklık arasında gidip gelirken annemin boğuk çığlığıyla sıçradım. Koşarak odasına girdim.
Ter içindeydi, rengi bembeyazdı. Kusuyordu, boğulacak gibi…
Nefes almakta zorlanıyordu.
Hiç düşünmeden bir valiz kaptım. Rastgele birkaç parça eşya attım içine — hastanede gerekebilir diye.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta