Anneme Ağıt Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Ayağımıza taş değmeyecekti
Hani diken batmayacaktı avcumuza
Ne muradımız varsa verecekti Allah
Tutmadı mı duaların anne?
Sen geceyi koklarken gözlerin yaşlı
Ve bükerken boynunu çaresizlik
Nasıl sıktım yumruklarımı
Bilemezsin anne..
Yanaklarından akarken damla damla tomurcuk
Derin çizgilerinde kaderimi gördüm yüzünün
Sinerken saçlarına bembeyaz bir karanlık
Senin pencerene hiç güneş doğmadı mı anne?
Her yol sapağında gördüm hayalini
Her kavgamda ezildi yüreğin
Bin kez uzattın bana
Asırlar kadar yorgun ellerini
Yaralı kuşlar gibi çırpındın
Bu kadar acıyı göğsüne nasıl sığdırdın anne?
Vatan kadar kutsaldır gülerken gözlerin
Ve zehir kadar acı ağlarken
En rezilini sende buldum horlanmanın
Yine sende buldum en merhametlisini sığınmanın
Öp ağrıyan yerlerimden anne
Hiç olmadığım kadar çocuğum bugün.