Anneme Şiiri - Süleyman Tunç

Ben de büyüyecektim!
Benim de yeşil gözlü, mavi gözlü, zeytin gözlü,...
Bir sürü arkadaşım olacaktı.
Her akşam ''Kahverengi gözlerin''i söyleyecektim belkide
Saçlarımı tarayacak, jöle bile sürecektim,

Arabanın altında kalmamış olsaydım
Değil mi ANNE!

Ben de büyüyecektim!

Yağız bir delikanlı olacaktım belki de!
Yüzüm kızaracak, dilim tutulacaktı.
Bakışlarında ezilecektim bazılarının,...
Boyun bükerek.
Geceleri efkarlanıp ağlayacaktım,
Sevginin yokluğunda gizli gizli kim bilir.
Sigaraya bile başlayacaktım belki de.
Ama,...ben büyüyemedim,...ağlayamadım,
Aşık bile olamadım.

Acaba güzeller şimdi arkamdan ağlıyorlar mı
ANNE!

Ben de büyüyecektim!
Şiirler yazacak,
İlk harçlığımla çiçek bile alacaktım,
Sevdiğime kim bilir! ...
Sevgililer gününde sevinçten bir karış uzayacaktım.
Ben büyüyemedim! ...Ben uzayamadım! ...
Ben hala bisiklet çocuğuyum,...
Değil mi ANNE!

Ben de büyüyecektim!

Belki çakı gibi bir asker olacak,
Vatan toprağını koklayacaktım doyasıya.
Belki bir mayın olacaktı sonum,
Ya da kahpe bir kurşun.
Vatan için ölmek varken,
Araba altında ölmek,...ne zor! ...
Değil mi ANNE!

Şimdi cennetteyim!
Hala o küçük Mehmetim...
Yanımda binlerce Huri Kızı var,
Yine de mesut değilim.
Sevilmek, sevmek, ağlamak, gülmek istiyorum,
Kimsecikler yüz vermiyor,...
Burada bile sevip sevilemiyorum.
Huri kızları meğerse ablammış ANNE!

Bu pazar anneler günü.
Sana en güzel hediyeleri inan ben alacaktım
Sarılacaktım boynuna ''Anneeeeeem! '' diye.
Öpecektim şefkatli ellerini.
Oysa ben sana değil,
Sen benim ayaklarıma geliyorsun karanfilinle.
Üstelik toprağımı sulayacak kadar iki gözü iki çeşme.
Ne yapalım! ...Olmayınca olmuyor işte!
Niyet kısmete dönüşmüyor bazen,
Kader de geç.
Sana ulaşamasam da'' Anneler gününü kutluyorum,

Canım ANNEEEEEEEEEM!