Anneme Şiiri - Şehrin Delikanlısı

“İlkin umut dolu platonik bakışlardan süzülen,
Hani kanatlarıyla gökyüzünü örten melek misali…
Gözümün tek odağı, gönlümün zor ortağı
Sonraları kayboldu zorlukları ellerimin değdiği yerde
Neye zarar verdi bir avuç ümidim?
Sessizliğinle yıkıp bitirdin
Sayende aydınlığa dokunan yalnızlığımı…
Karanlığa buladı gidiyor gönlüm,
Sevmelerimin seni bulamayacağı derinliğe,
Zaten alışık değil midir gönlüm?
İzninle topladı bavulunu
Hiç varamadığım hayalinden uzağa,
Yolu senden uzak şehirlerin boşluğuna sızan…”

Gökyüzümün en parlak yıldızı...
Anneme...