Annemsiz bir dünyayı almıyor aklım
Ömrümün her günü annemli benim
Uzakta da olsa o gül yanaklım
Kokusu kalbimde annemin benim.
Bir “anne” sözüyle nemlenir gözler
Tanıdık bir sızı kalbimde gezer
Rüyalarım bile annemle geçer
Bütün hayallerim annemli benim.
Bugün yaşıyorsam senin sayende
Sevginle büyüttün bizi zahmetle
Çapalı,dantelli,gayretli ellerinle
Bütün anılarım annemli benim.
“Melek” denilince aklıma gelir
Dünyada meleğim benim annemdir!
Varlığı içime hep huzur verir
Bütün hücrelerim annemli benim
Aşkların en yücesi anne sevgisi
Karşılıksız bizim,gündüz gecesi
Dünyalara değer “yavrum” demesi
Ümidim,her şeyim annemli benim.
Kayıt Tarihi : 31.10.2008 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Hüser](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/31/anneme-270.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!