Anneme-2 Şiiri - Adnan Kurnaz

anneme-2

askerdim uzaktım uzaktım senden
ayda bir iki kez duymam yeterdi sesini
giderken ardımdan sular dökmüştün anne
ve ben geldim sayılı gün tükendi
döktüğün sular beni getirdi seni götürdü
ancak sen gitmiştin ötelere anne
seni son bir kez görebilseydim koklayabilseydim
oysa soğuk yüzünü bile göremedim annem
evimizin çınarıydın gölgende toplanırdık
benim can yoldaşımdın
bu hayat sensiz geçer mi annem geçer mi
aylar yıllar sensiz bayramlar sensiz geçer mi annem
dilenci kör fadiğe kim bir şeyler verecek annem
tüm dilencilere söylemiş köf fadik
feride sultan ölmüş diye
dilenciler çalmaz oldu kapımızı annem
anne duyuyorsun sesimi ötelerden biliyorum
küçük öğretmenim ağlama ağlama diyorsun
her günün doğuşunda ve batışında
seni hatırlamamak mümkün mü annem
her sabah senle başlardım hayata
seni unutabilir miyim unutabilir miyim hiç annem