Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
ey sevgili annem.çok güzeldi yüreğinize sağlık kardeşim tebrik ediyorum sizi.annem.
benimde annem var
ne arar sorarım onu
bayramdan bayrama kadar
görsemde olur onu
ne haldedir bilmem onu
neler ister tatlı canı
iyimidir hastamıdır acaba
canımızın parçası anam
yemedin yedirdin bize
giymedin giydirdin bize
sütünden emzirdin bize
hakkını helal et anam
bol mirasın olsa üşüşürdük
ölmeden malı biz bölüşürdük
sana ne olacak farketmez
az çok diye dövüşürdük.
hasan muslu.
müsadenizle bende anam şiirimle size eşlik ettim.saygı ve sevgilerimle
İfadeler öyle güzel ve net ki, şiire akıcılık kazandırırken, okuyucuyu etkiliyor kutlarım yürekten yüreğini
Şiir güzel, yorum güzel. Yüreğinize sağlık.
Canım...İki kere dinledim..Öyle hoşuma gittii....Emeğin boşa gitmemiş..Taçlanmış yüreğin......Teşekkürler....Sevgiler..Annene ve tüm annelere..ve elbette sana....Sevgiler..
Kişioğlu gkendisin garip hissettiği zaman ancak anne şafkati ile ısıtır yüreğini. Mahzun gönüller onun ile mes’ud olur.
Herkes bir şekilde onun sıcak kollarında mutlu olmayı dener. Ömür boyu çocuk kalır merhamete muhtaç. Büyümez, büyüyemez...
Yine merhametli elleri ile okşanmak ister saçlarından. Sırtının sıvazlanması kaç meshur gülüşe bedeldir?
En güzel şiirler ve türküler anneler için yazılır. Bir keder kaplar gurbette. Islak gözbebekleriyle arar ana şefkâtini her hüzünlü anlarda!..
“Ana, ana” diye ağladığımız zaman dimağımıza sökülmesi imkansz bir çivi gibi çakılmıştır yüreğimize. Ne kadara büyüsek de annemizin sevgisi de bizimle o oranda büyüdü. Kelimelerin, onların kadrini ve kıymetini anlatamayacağı bir akabeye geldik.
Selam olsun onlara selam yurdundan...
Şiir serbest bir şiir omasına rağmen seslerden oldukça yararlanılmış ve bir iç kafiye oluşturulmuş. İlk iki bentte çapraz kafiye 3. Bentte ise “ş”harfi ile aliterasyon yakalanmış. Estetik durmuş şiir de.
...ve fon müziği eşliğinde seslendirme çok güzel olmuş...
Hem fon müziği ve hem de ses tonunuz ve arkasından gelen annem ezgisi...
Tebrikler Züleyha Hanım,
Canım anam
Benim dünyalar güzeli anam,
Benim güzel anam canım anam,
Duanı almazsam halim yaman,
Benim güzel anam canım anam.
Sevdin okşadın sen saçlarımı,
Ağlardım silerdin göz yaşlarimi,
Affettin hatamı suçlarımı,
Benim güzel anam canım anam.
Benim için böldün tatlı uykunu,
Öğrettin bana güzel huyunu,
Yuva yaptın bana sıcak koynunu,
Benim güzel anam canim anam.
Güller gibi baktın soldurmadan,
Çektin nice zahmet aldırmadan,
Beni yer göklere sığdırmadın,
Benim güzel anam canım anam.
Ağlıyorum anam ağlıyorum.
Ah çekerken seni anıyorum,
Başım sızlarsa anam diyorum.
Benim güzel anam canım anam...
Fatma ALAGEYİK
yüreğinize sağlık
Sn Züleyha Özbay Bilgiç
; ''ANNEME..''...adlı Sevgi, şevkat ve özlem temalarının da içinde barınarak işlenildiği ANNE Konulu duygusal içerikli eserinizi büyük bir keyifle, zevkle okudum,yaşadım, paylaştım.
ESERDE; Şiir dili oldukça hoş ve imgeler gayet özgün, içerik bakımından da oldukça zengin ifadelere rastlamak mümkün...
Sonuç itibariyle çok güzel ve başarılı bir şiirsel çalışmaya imza atmışsınız. AYRICA; Sesli yorumunuz da şiirin sihirini oldukça güzel pekiştirmiş.
Annelerimize itafen kaleme almış olduğunuz bu nadide ve değerli eserinizi tüm şiirsel beğenimle kutluyorum...
((Yüreğinize sağlık, kaleminiz daim olsun.))
Herşeyin en güzeli sizin ve sevdiklerinizin olması dileğiyle..
(Umutlu ve Mutlu kalınız)
Saygılarımla
Maviyıldızınoğlu/
E r h a n D E M İ R
Ne yazsak yine de az gelir annelere.
Tüm annelerin ellerinden öpüyorum.
Güzel şiiriniz için tebrik ediyorum.
çok güzeldi ustad tebrikler
Bu şiir ile ilgili 116 tane yorum bulunmakta