Annem Yok Şiiri - İdris Özgen

Akşam olur sabah olur annem yok,
Şimdi bize yavrularım diyen yok,
Balkonda yok, sokakta yok, evde yok
Bayram gelir öpülesi annem yok.

Artık ancak fotoğrafta görürüz,
Gelip te başımı okşayamaz ki,
Tüm mutlu günlerde adın anarız,
Acımı kimseden saklayamam ki.

Rüyamda görsem ki bir kez el ele,
Annemle babamı yine göz göze,
Dualar onlarla her gün her gece,
Nur yağsın onlara Ayder’lerinde

Acaba bizleri görüyorlar mı,.
Onlar da bizleri özlüyorlar mı,
Seslensek onlara duyuyorlar mı,
Nur içinde yatsın annem ve babam.

Kefende anneme sarıldım son kez,
Kaldırıp ta koyduk kara toprağa,
Kürek kürek atıp üstüne toprak,
Gömdük bir tarihi yine Ayder’e.

Titriyordu toprak yumuşacıktı,
Annem e eziyet olmadı mezar,
Can suyu vermeye gerek kalmadan,
Göklerden bir anda yağdı şefaat.

Yazmakla bitmez ki bu yolculuğun,
Mekan ın cennettir inşallah annem,
Nur dolsun yatağın sonsuza kadar,
Nasip ne zamansa gelirim annem.

14.10.2012