Annem Yok Artık Şiiri - Adnan Kurnaz

Annem yok artık

Annem yok artık
Gülen gözleri sımsıcak elleri
Karışıp gitti topraga
O nur yüzlü meleğim
Sığınağım limanım yok artık
Hatıralarımda fotoğraflarda
Ve kalbimde yüreğimde yaşıyor
Benim için hiç ölmedi annem
Hayali her an yanımda

Annem yok artık
O evimizin temel taşıydı
Gidince öteki aleme
Hatıralarıyla dolu evimizde satıldı
O evde büyütmüştü annem beni
O evde öğretmişti doğruluğu
O evde öğütlemişti güzel insan olmamı
Mahzun gönüllere sevgiyle yaklaşmayı
Veysel’den şiirler okumuştum o evde
O evde tamamladı çile dolu ömrünü
Neşesiyle hüznüyle o ev annemim eviydi
Uzaktan seyrediyorum annemim evini

Annem yok artık
Annemim yaşadığı evde yok
Her yolculuğumda arkamdan su dökende yok
Acılarla geçti annemin koca bir ömrü
Çile çile yazılmıştı annemim kaderine
O evde verdi son nefesini
Bayramlarda elini öpeceğim
Özlediğimde sesini duyacağım
Annem yok artık
Hayatın yükü ağırlaştığında
Omzuna yaslanıp ağlayacağım
Annem yok artık
Karanlık kış gecelerinde
Korktuğumda sığınacağım
Annem yok artık
Hatıralarıyla yaşıyorum şimdi.