annem,
biraz önce
yatsı namazında
seni andım...
çocukluğumda
sofrada
iki kere üç kere ısırıp
katık yaptığım zeytinleri
dizerdim önüme
ablam Filiz'i
geçip gideyim diye...
dedim ki
kendim kendime
namaz boyunca
tutabilsem kucağıma düşen
yaş tanelerini
sonra da
dizsem bir bir
kucağımdan dizime
sana verdiğim sözümü
yerine getirircesine....
annem,
seni andım
seni ağladım
Rabbimin affına sığındım...
Fikret Turhan-Yalova,
14.10.2015
Kayıt Tarihi : 14.10.2015 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!