Annem Söyledi Ben Yazdım

İyi komşuluk nasıl olur dedim anneme,
Gözleri parladı ve şöyle bir baktı yüzüme,
"Ödevmi kızım? ne iyi etmiş öğretmeniniz"
"İhtiyacı var bu zamanda insanlığın bu derse"

Sonra o söyledi ben yazdım satır satır,
Anlattıkları, bize biraz uzak ama yürek acıtır,
Ne hoş olurdu yaşamak diye düşündüm kendimce, Nasıl olurda insanlar biribirinden böylesi uzaklaşır

Televizyon yoktu, karşımızdakinin gözüne bakardık, Bilgisayar yoktu, kapıda çene çalardık,
Mümkünmü ki o gün birinin kapısı açılmasın,
Duman tütmese ne oldu diye gider bakardık.

Aynı apartmanda isim bilmez olduk,
Oysa tüm mahallenin künyesini okurduk,
Yan gözle bakmak şöyle dursun,
Komşuyu kardeş bilip, sahip çıkardık.

Kimse kimsenin yediği, içtiği ile uğraşmazdı,
Küçük saygısız, büyük sevgisiz yaşayamazdı,
Kuşku yok, güven çok, evlatlar teslim edilirdi,
Komşu külünü esirgemez, komşuluktan şaşmazdı.

Çayı Ayşe'den olursa şekeri Fatma'dan,
Unu Zeynep'ten olursa, helvası Havva'dan,
İhtiyacı olana bulunur, pamuk eller cebe atılırdı,
Gerisi boş, insanlar komşuluklarıyla anılırdı.

Dahası varmış, uyuyana kadar dinledim,
Çok eksik kalmışız, onu anladım,
Ne kitaplar okudum, ne çok söz dinledim,
Annemin söyledikleri gibi, yazarken şiir olanı görmedim.
Ömer Baycan 25.11.2019 14:27:00