Annem Saf. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Ne yapsın garibim,
Aklı kıt yaratıldıysa,
Elbet Rabbimin de,
Bir Hükmü varmış,

Sebebiyet Âlemi,
Sınav ve imtihan,
Tevekkül Sabır ve İman,
Gayret edersen kazandın,

Babasının vasiyeti varmış kız,
Kardeşlerine emanet bırakmış,
Bu evin gülüdür Melahat
Kimseye de vermeyesiniz,
Dedem böyle vasiyet etmiş,

Gel zaman git zaman
Kız Kardeşler yuva kurmuşlar,
Külfet mi, zapt etmek mi, kader mi,
Bir adam bulmuşlar hoca sanmışlar,
Melahat'a sahip bu çıkar diye ona salmışlar,

Hoca denilen adam ise benim babam,
Çocukken bana bir gün dertlenmişti,
Kandırdılar beni annende çok safmış dedi,
İyide benim babam madem durumu kabul ettin,

Sonun kadar da bekleyip sabır etseydin,
Deseydin bu bana Rabbimin emanetidir,
Benim sınavım beklide olurdu senin cennetim,
Ama sen neler ettin neler,Seni Rabbime havale ettim,

Annem saf, babam ise tam avanak ,
Ben ise yaralı dertli ne olacak iyimi,
Her ikisi de rahmetli oldu ya şimdi,
Yaşananlar kader miydi çile miydi,
Birçok sırlar var içinde ise felaket

Ve üç öksüz yetim evlat, nedir şimdi vaziyet,
Elbet hesap kurulur her şey yüzlere okunur,
Garip Anam dünyan acılar dolu ve kahır oldu,
Allahın izni ile affın mekânın, Cennet olur,

Babamın akıbetini bilemem,
Rabbimin hükmüne bir şey diyemem,
Dua ederim secdelerim de,
Rabbim Annemi de Babamı da Affet diye,

İşte sınavını bilmeli insan,
Hakkı ne ise de vermeli,
Bu arada kalanlara 'Selam'
Ölmüşlerimize de Rahmet'ler dilenmeli,

Kız kardeşler ise benim teyzemler,
Sahi ne oldu bize kalan miraslar,
Anne saf baba avanak anladık,
Biz üç evlat bak ortada kaldık,

Sanırım mahşere kaldı bizim alacaklar,
Neyleyim bu da bizim sınavımız imtihanımız,
Yetim hakkı yemek çok büyük günah,
Ah teyzelerim eniştelerim eyvah ki eyvah..