Bakmayın sessiz,
sakinliğime.
Aslında çok geveze
biriymişim. Annem öyle derdi.
Fakat, zaman zaman bir berbatlık çöker üstüme...
İçime kapanırım;sessiz
ve miskince!
Tıpkı şimdilerde olduğu gibi:
Yalnızlığıma ayna tutar,
Annemi ararım.
Ve kendimi bir çocuğun masum gülüşlerine bırakır,
günlerce susarım.
Kayıt Tarihi : 2.8.2019 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!