Annem Gittiğinde Şiiri - Kasım Kobakçı

Annem gittiğinde,
Eski radyoda, Âşık Kerem çalıyordu,
Mutfak masasındaki, o bardak,
İçindeki suyla, öylece donakaldı.
*
Avluda, derin bir sessizlik,
Sokaktaki çocukların, neşesi duyulmuyordu,
Sanki dünya durmuştu, benim için,
Halbuki sadece, içimde kopmuştu kıyamet.
*
Türküsünde, diyordu ki ozan,
Kanadı incinmiş, bir turna varmış,
O turna, bendim artık anladım,
Yolunu, sonsuza dek yitirmiş.
*
O günden sonra, evin kapısı farklı gıcırdadı,
Anahtar sanki, kilide yabancılaştı,
Benden bir nefes, toprağın altına karıştı,
Hiç dinmeyecek, bir ağrı kaldı.