Annem derdi ki:
Dünyada herşeye doyarsın da, doyulmaz ekmek ile suya.
Denedim anne, ekmek kadar, su kadar muhtacım ona.
Sonbahar yaklaşıyor anne.
Mevsimsiz,zamansız filizlenen bir papatyanın açmasını bekler gibi hasta gönülde.
Sonbahar yaklaşıyor anne,
Düşen yaprakları toplayacağım.
Bütün sonları atıp baştan.
Baharda papatyalar dikeceğim yerlerine.
Hergün sona biraz daha yaklaşıyorum,sonlardan nefret ettiğim halde.
Papatyanın kokusunu merak ediyorum anne.
Ölünce kokarmis sadece.
Camdan baktığımda güneşi göremiyorum anne, gecenin karanlığında.
Yağmurları gönder anne,yenildim bu amansız hastalığa.
Kayıt Tarihi : 25.1.2019 00:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birsen Can 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/25/annem-derdi-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!