ANNEM BENİ DOĞURMASAYDI
Çöktüm hayatın ağır yüklerinden
Bıktım şu çekilmeyen dertlerinden
Bitmez tükenmez sıkıntılarından
Keşke annem beni doğurmasaydı
Çocuk yaşta hayat yükü yüklendim
Ev bark maişetini dert edindim
omuzumda ağır yükleri çektim
Keşke annem beni doğurmasaydı
Çocukluk oyunların hiç görmedim
Oyuncaklara ben sahip olmadım
Arkadaşlarımla oynayamadım
Keşke annem beni doğurmasaydı
Çocukken babadan ben yetim kaldım
Cebimde harçlıklar hiç göremedim
El harcarken ben seyir eyledim
Keşke annem beni doğurmasaydı
Gençlik nedir hayatta hiç görmedim
Çünkü henüz çocuk yaşta evlendim
Evlenmekle çocuklara karıştım
Keşke annem beni doğurmasaydı
Yokluk bir yandan süründürüyordu
İnsanlar bir yandan sömürüyordu
Perişanlık peşim bırakmıyordu
Keşke annem beni doğurmasaydı
Kimsesizlik belimi kırıyordu
İnsanlar durmadan zulm ediyordu
Destek olan kimse bulunmuyordu
Keşke annem beni doğurmasaydı
İşsizlik sefalet kol geziyordu
Kimse kimseye yardım yapmıyordu
Karın tokluğun iş aranıyordu
Keşke annem beni doğurmasaydı
Ne mektep, ne ilim bilinmiyordu
Cehalet diz boyu kol geziyordu
Altta kalanın canı çıkıyordu
Keşke annem beni doğurmasaydı
Çilelerle girdim hayat yoluna
Sıkıntılar bir bir geldi yoluma
Nice halkalar takıldı boynuma
Keşke annem beni doğurmasaydı
Hep uğraş verdim güzel günler için
Çabaladım refaha ermek için
Çok hülyalar kurdum istikbal için
Keşke annem beni doğurmasaydı
Gittikçe katmerleşti benim yüküm
Onların altında daim büküldüm
Ezildim büzüldüm hiç doğrulmadım
Keşke annem beni doğurmasaydı
Hayat tırmandırdı beni dağlara
Muhtaç etti nice bed gavurlara
Zelil etti beni çok insanlara
Keşke annem beni doğurmasaydı
25.05.2005/11.00
Kayıt Tarihi : 22.5.2010 12:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!