Annem Şiiri - Mümin Daştan

Gurbet akşamları soğuk, üşürüm herdem.
Ne olur gel, beni okşa, sar, annem!
Dinsin artık akan yaşlar gözümden.
Ne olur gel, beni okşa, sar, annem!

Kanayan yaram var, sarmıyor eller.
Doslarım yok yerinde, esiyor yeller.
Ne günler geçiyor, ne de geceler.
Geceyi gündüzü unuttum annem!

Annem, senin gibi sevmez el beni.
Bu hasretlik, bu ayrılık yer beni.
Uzaklarda bir yerdeyim, ara, bul beni
Okşa saçlarımdan, öp beni annem!

Hıçkırıp ağlasam da duyulmaz sesim.
Yapmakla bitmiyor bu hayat dersim.
Gam dolu bedenim, gönül kafesim.
Sevmeyi, gülmeyi özledim annem!

Mümin derdine bir çare arar.
Gelmiyor bir türlü beklenen bahar.
Evlada yanarsa candan anneler yanar.
Başımda tacım, hayat ilacım annem!

(İstanbul 01.03.2007)