Geceler sessizken ben
Seni çok özlüyorum annem
Yalnızlığım yaralı duygularım
Birde sana hasretliğim özlemlerim
Gelemediğim mesafelerim
Canımın cananısın sen
Şu an olsan diyorum yanımda
Silsen göz yaşlarımı
Bende öpsem doya doya
O misk kokan yanaklarını
Yoksun ki annem
Sanmaki seni özlemiyorum.
Her gün aklımdasın
Sadece gelemiyorum
Özlüyorum hasret ile
Ama seni bir gün bile
Bir dakika bile unutmuyorum
Biliyorum yollar uzun
Göremiyorum seni
Kulağımda hep o sesin
Ben öldükten sonra gelin deyişin
Kulağımdan hiç gitmiyor annem
Ben istemezmiyim yanında olmak
İstemezmiyim sana sarılmak
Kadere niye küstüm sanıyorsun
Ayırdı beni sevdiklerimden
En önemlisi de senden
Hayat seni de beni de ayırdı böyle
Yine de şükrediyorum sağsın diye
Burada kavuşamıyoruz madem
İnşallah cennette beraber oluruz annem
2010
Selma DoğanKayıt Tarihi : 11.1.2011 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İNŞALLAH CENNET’TE
Ana kokusu…
Bebeğin ilk nefes almaya başladığı anadan itibaren, ciğerlerine doya doya çektiği, ruhunun derinliklerine işlediği iki güzellikten biri ana kokusu…
Diğeri mi?
Anne yüzü…
İlk gözünü açtığı andan itibaren benliğine, bilincine ve bilinçaltının en derin yerlerine nakşettiği anne siması, anne çehresi…
*
Anne kucağı…
Hem doğmadan, hem doğduktan sonra bir bebeğin tek ve gerçek mekânı, gerçek dünyası…
Anne sesi…
Gecelerin nurlu yüzü, yalnızlıkların türküsü…
*
Hep özledim, annemin eteklerinden asılmayı, onun gittiği yerlerde dizinde yatmayı…
Hep özledim, o sıcacık elinden sevgi dalgalarının ruhuma akışını, gönlüme inişini…
Hep özledim, bahar çiçeklerinin annemin sinesinde açışını, bütün çiçekler gibi o mis kokusunu…
O pembe pembe yanaklarını ufacık ellerimle okşamayı, dudaklarına dokunmayı…
Gözlerinin içine baka baka sinesine ele atmayı hep özledim...
*
Deli dolu yatışlarımın görünmez eli,
Korkulu rüyalarımın teselli meleği…
Seni çok özledim…
*
Endamını, salınarak yürüyüşünü hatırlıyorum…
İncecik, narin yapını hiç unutamıyorum…
Tam olmasa da simanı, en çok da pembe yanaklarını ve kızıl dudaklarını hep hatırlıyorum.
Hatırlıyorum ama bir türlü sana ulaşamıyorum…
Bir türlü seni bulamıyorum...
Ruhumun derinliklerinden çıkartıp, bilinç üstüme yerleştiremiyorum…
*
Gelemiyorum…
Gelmem imkânsızlaşıyor senin yanına… Çünkü sen uzun, upuzun yatıyorsun bir taşın üstünde. Üstün kapalı…
Uzatıyorum ellerimi…
Tutmuyorsun, tutamıyorsun ellerimi…
Bağlamışlar, beyaz kaputtan iplerle ellerini…
*
Özlüyorum, çok özlüyorum…
Ben mi yazdım, ben mi çizdim bu kaderi…
İsyan etmiyorum ama aradım yıllarca…
Yokluğunda boğuldum, yokluğunda üzüldüm…
Çaresiz kaldım, kimsesiz kaldım…
Yapayalnız, sessiz kaldım…
Hâlâ arıyorum, arıyorum annemi!..
Yanan yüreğimle arıyorum can paremi…
*
Bu nasıl bir ayrılık, be ayrılığın nasıl olur vuslatı?..
Ölümsüzleştirilen bu sevginin kavuşma yeri, sadece Cennet mi?..
*
Özledim anne, çoook özledim…
Söyle, nereye dersen oraya geleyim…
***
Selma Hanım,
Bu güzel anne şiirin beni kopardı…
Doldum, doldum, doldum…
Yağamıyorum…
Çok kabardı, gönlüm ve de ruhum. Ağlayamıyorum…
Gözlerim nemli nemli…
……
Tam puanımla seçme şiirlerimin arasında güzide yerini alacak, şiiriniz.
Sevgi ve saygılarımla…
Hikmet ÇİFTÇİ
11 Mayıs 2011
Gerektiğinde yavrusunun süt çeşmesi...gerektiğinde yavrusunun göz yaşı olur..gerektiğinde akıl hocası...gerektiğinde ise sır kapısı olur...Ne bileyim işte kısaca ana herşey olur...Ana için yazılan güzel bir şiiri daha okuttuğu için değerli gönül dostuna çok teşekkür ediyorum..yüreğinize sağlık...kaleminiz daim olsun efendim...saygılarımlaa..
Göremiyorum seni
Kulağımda hep o sesin
Ben öldükten sonra gelin deyişin
Kulağımdan hiç gitmiyor annem
Bu güzel yürek sesinizi tam puanımla kutlar, saygılar sunarım. +10
işte böylesi muhteşem bir varlık anne....
o yüzden Yüce Yaradan dememiş mi.... Cennet Annelerin ayağı altında...
kutluyorum sevgili Anne Selma ablamı,ellerinden öpüyorum anneler günü kutşu olsun...
sevgilerimle...
GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ...
TÜM YORUMLAR (8)