Annem... Şiiri - Emrah Demirci

Annem...

Kederli ve üzüntülü gözlerle bakarak, o bakışlarla büyüttü bizi, hayat öyle yormuştu ki artık mecali kalmamıştı. Yılmadı hayat oldu her birimize kendi kederini sineye çekerek. Bize her bakışı yüreğimizi okşayıp ısıtan güneş gibi... O gözlerin parlaması bizim güneşimiz oldu o güneşin yansıması ile o hep yeniden doğdu O kadın çocuk, biz ise büyüten ana, sıra bizdeydi... İyi ki varsın ANNEM…(Allah cc. Başımızdan eksik etmesin)