Annelerin Hasıydın Şiiri - Adnan Kurnaz

Rüyalarımda korktuğum zamanlarda Sana koşardım annem Yanımda olsaydın sana yaslanırdım Ben şimdi kime sarılacağım annem Gittin dünyadan yoksun işte Örgenince yokluğunu Şehir üstüme üstüme geldi Gökkubbe üzerime çöktü sanki Annelerin hasıydın sen Ne güzel de gülerdin O gülen gözlerin toprağa aktı Doyamadım ben sana annem doyamadım Askerliğim bitti döndüm ama Sen gitmişten ötelere Sarılamadım sana koklayamadım seni Oturdum ağladım saatlerce mezarının başında Gözlerim hep yaşlı senden sonra Geride siyah beyaz bir resmin kaldı Bir de bana ördüğün yolluğun Her sabah o yolluğun uğurluyor beni işe Gittin ama ötelere her zaman aklımdasın yüreğimdesin annem Üniversiteyken kışlık kavunlar saklardın bana Bir defasında bir narı bile saklamışsın Küçük öğretmenim yesin diye Sımsıcak gülüşünü beni kuzum diye koklayışını Yağda yumurtalarını Özlüyorum özlüyorum annem Sensizim şimdi sensizlik koca bir hiç Hatıralarınla yaşamaya çalışıyorum Bir torunun oldu annem Ah bir görebilseydin onu Nasılda severdin sen onu annem Anlattım seni nasıl yüce bir anne olduğunu Getirdim sana onu Ben ağlarken kabrinin başında Torunun da ağladı annem