Anneleri Üzmeyin Hiç Şiiri - Recep Yağar

Anneleri Üzmeyin Hiç
Hey anası yaşayanlar,
Annenizi üzmeyin hiç.
Benim anam göçtü gitti
Anasız yaşamak çok güç.

Hayat anne ile başlar,
Akmasın gözünden yaşlar,
Yalvarırım arkadaşlar
Annenizi üzmeyin hiç.

Isıtır sevgisi bizi,
Dağıtırlar derdimizi,
Esirgemeyin sevginizi
Annenizi üzmeyin hiç

Koş var kollarına yaslan,
Deli olma, biraz uslan,
Canım annem diye seslen
Annenizi üzmeyin hiç

Kaynana, ana ikisi eş,
Hiç ayrılmaz ikiz kardeş,
Biri Ay’sa, biri Güneş
Annenizi üzmeyin hiç.

Kalbimizi kırsa bile,
Her gün hesap sorsa bile,
Yüz bin tokat vursa bile
Annenizi üzmeyin hiç.

Anam yanmış dönmüş küle,
Gece gündüz çeker çile,
Eşiniz dudak bükse bile
Annenizi üzmeyin hiç.

Seni uyuttu, uykusuzdu,
Seni emzirdi, o susuzdu,
İstemeden belki üzdü
Annenizi üzmeyin hiç.

Öf deme üzme sakın,
Ne çekti o, dön bir bakın,
Seninde anne olman yakın
Annenizi üzmeyin hiç

Sen doğarken, sancısını,
Unuttu hep acısını,
Gardaşını, bacısını
Annenizi üzmeyin hiç.

Annen ölür, ışık söner,
Ararsın mum, kibrit, fener
Devir gelir, sana döner
Annenizi üzmeyin hiç

O ne büyük bir varlıktır,
Annesiz ev karanlıktır,
Onsuz hayat ağlamaktır
Annenizi üzmeyin hiç

Anneler bir güle benzer,
Petekteki bala benzer,
Hakk’a giden yola benzer
Annenizi üzmeyin hiç

Analar cennet kokusu,
Ayağı cennet kapısı,
O’nda cennetin tapusu
Annenizi üzmeyin hiç

Recep her gün dua eder,
Annesine gelir gider,
Sayılı gün çabuk biter
Annenizi üzmeyin hiç.
07.05.2009
Recep Yağar