"" Anneler günümüz kutlu olsun Annem...

Günaydın değerli Annem,

Bu gün anneler günü imiş.
Hiç sevmez “ sakın bana hediye falan alma ”derdin de bu cadı kızın sözünü hiç dinlemez gene bir şeyler alır ve seni kızdırırken gülümsetirdi.Tatlı tatlı söylenir dururdun.)

İstediğin oldu annem, bu gün sana ellerim boş, aklım ve yüreğim dop dolu geldim.

Seni öpüp, koklayıp, okşayamadığım, sesini duymadığım tam 11. gün annem.
Sohbetlerimiz devam ediyor ve seni yeni yeni anlıyorum …

“ Ölüyorum, bir gün hepimiz öleceğiz bunu biliyorsun. Çok çekiyorum, bu acılardan kurtulup yeniden doğacağım. Sakın arkamdan ağlama, anneli çook gün yaşadın ” demiştin annem.
Konuşamamış, sadece acı acı gülümseyerek, gücü tükenmiş ellerini ve sımsıcak yanaklarını öpmüştüm.
“ dur dur deli kız ezeceksin beni ” diye gülmüş itelemiştin.

Özür dilerim annem, ağlıyorum.
O günlerin kıymetini bilemediğim,menfaatlerime uymayan isteklerin karşısında bunalıp seni incittiğim, üzdüğüm için..
Seninle daha çok zaman geçirip seni anlamaya çalışmadığım için… ağlıyorum.
Hem de hıçkıra hıçkıra, feryat figan ağlıyorum.

Olması gereken şekilde beni yetiştirmişsin meğerse, sana minnettarım. Teşekkür ediyorum ve değerini yaşam içerisinde bilemediğim için özür diliyorum değerli annem.

Değer… dedim de, acı acı gülümsedim, hatta şu an gülümsemem hıçkırıklara boğuldu.
Doğruymuş be anam… insanoğlu birlikte olduğu, kendisini sevenlerini sonuna kadar sömürerek yaşıyor ama o birlikteliğe ve o kişiye ne kadar çok değer vermesi gerektiğini, hep sürecekmiş zannına kapılarak o anların kıymetini yeterince (ne demekse) bilemiyor, yaşayıp yaşatamıyormuş üzerine titreyemiyormuş.
Kaybettikten, o birliktelik bedenen sonlandıktan sonra anlıyormuş değerini. İç hesaplaşma o günden sonra başlıyormuş. Anılar bu yüzden değerliymiş.içlerinde o an yakalayamadığımız o kadar önemli şey birikiyormuş ki.
Ben de bilemedim o günlerin değerini güzel annem. Anneli geçen günler yetmiyormuş evlada meğerse. Yaşanamayanlar eksik yaşananlar insanın belini büküyor, yüreğini dağlıyormuş.

Bedeni yaşam, evladı ise; aklen ve ruhen anne büyütüyormuş.
Yaşam boyu anne tarafından ekilen tohumların patlaması, aklın uyanışı ve farkındalıkların başlaması; ölüm denen bedensel uzaklaşmadan sonra da, evlat son nefesini verene kadar devam ediyormuş.

Evet annem, şu seninle dolu dolu her saniye, her salisesini birlikte acı - tatlı yaşadığımız son 2 ayımızda geçmiş tüm yılları sildin – sıfırladın. Arındın, arıttın. Kızını yeniden doğurdun.
Şimdi büyümesini seyrediyorsun ve seyredeceksin. Huzurlu ve mutlu ol elleri öpülesi annem.
Kızın sana, vatana,millete layık. tam senin istediğin bir evlat olarak büyüyor.

Anne sevgisini, anne değerini, “ anne ” nin ne demek olduğunu bana öğreterek gittiğin için…
Seni tanımama, seni yaşamama, seni anlamama izin verdiğin için …
Sana minnettarım ve sana teşekkür ediyorum.

İyi ki… Senin rahminden, Senin aklından ve Senin yüreğinden doğmuşum.
Senin ve…
Evlatlarını; rahminde,aklında ve yüreğinde büyüterek, dünyaya “olması gerektiği gibi ” hazırlayan tüm annelerin, ellerinden öpüyorum.
Günümüz kutlu olsun.
Demiştim ya, bu gün sana ellerim boş, aklım ve ruhum dopdolu geldim huzur içinde ol annem.

11.05.2014
Kızın…