ANNELER GÜNÜ ŞİİRLERİ

Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
İnsan bazen nedensiz yere umutsuzluğa kapılır. Kimselere veremez sevgisini, kimselere kendini anlatamaz, evlere kapanır... Bazen denizler, kıyılar çeker insanı. İnsan bu kapılmayı anlayamaz, oysa çok eski bir yerde yaşanmasından korkulup vazgeçilmez aşkların sızısıdır bu. Bu sızı, bu yenilgi mevsimlerle yıllarla devredilir başka insanlara... Bir insanın yaptığı bir hatanın tüm insanlara yayılması gibi...
..

Neyi gerçek seversen o kalır, gerisi döküntü
Neyi gerçek seversen koparılmaz senden*

Beni bir şiirden mi doğurdun anne anneler başka ne doğurur
beni bir şiirden mi doğurdun anne mısrâlar bana anne diyor
büyümüş de küçülmüş çocukların konuşamaması şiirden
ömrümün hikâyesi her sayfası buğulu nasihat defteri senden
..

Annemsiz ikinci anneler günü...ne tuhaf...sanki annem gitti dünyadan da bütün anneler gitti ve anneler günü diye bir şey kalmadı...8 mayıs pazar gününün anneler günü olduğunu duyunca reklamlardan, hatırlıyorum...

dünyaya gözlerimi açtığmda ilk gördüğüm o şefkat perisi beni kucağında dünya ile tanıştırdığı gibi sanki gözlerimi sonsuz dünyaya açarken de beni orda karşılamak için gitti diyorum...ama keşke birlikte uçabilseydim onunla sonsuzluğa...ben onsuz nasıl giderim...o yolculukta kim bana rehberlik edecek kim beni kanatlarının altında koruyacak şimdi...ellerini tuttuğumda bedenim sanki tekrar yaşam enerjisiyle dolardı...annem enerjim bitti...boğuluyorum...beni de al yanına...her yerde her şeyde yokluğun yankılanıyor...çok özledim...hadi aç kollarını ve sımsıkı sar beni...
..

Elimde güllerimle ben sana geldim
Nerdesin bugün anneler günü annem?
Ayakların altına cenneti serdim
Nerdesin bugün anneler günü annem?

Bomboş duruyor oturduğun koltuğun
Her saniye hissediliyor yokluğun
..

annmf
BİR BABA NE KADAR ANNE OLABİLİRKİ:
Annem yürüyorum işte amaçsızca ve kendimden bihaber bu kentin bitmek bilmeyen ıssız karanlık sokaklarında.yürürken buz kesen soğukta üşüdüğümü bile farketmiyorum çünkü varlığını bilmek en dondurucu soğukta ısıtıyordu beni.bak kışın en deli en sisli ve en soğuğunda bile adım adım dolaşıyorum aklımdaki senle beraber.ve hiç üşümüyorum biliyormusun anne.aslında kışın bitmesini hiç istemiyorum,biliyorumki nisan yağmurları gelince götürecek babam seni terkedilmiş ıssız ama eşsiz güzel memleketimize.ben köyümüzü bile seninle seviyorum seninle heryer bir başka güzel.ama beni üzen ve yıpratan da benim bunları bilmidiğimin farkında bile olmaman.seni suçlamıyorum ne olur yanlış anlama beni ben seni ne kadar çok sevdiğimi belli edemiyorum suç benim.varlığınla doyumsuz günlerimi yaşıyorken yavrulaarım geliyor aklıma.benim bir annem var amaaaaa ama çocuklarım annesiz çocuklarım yarım ve buruk belli etmemeye çalışsalarda ben farkındayım.annesizliğin ne kadar korkunç olduğunu bilirmisiniz.hasret geçen gecelerin hesabını soracakları kimsede yok üstelik.yokluğuna alışmaktan korkardılar ne kötü biliyormusunuz.annenin yokluğunu yürüyorlar okul yolunu adımlarken sokaklarda.birde hiç gelmeme ihtimali korkularına korku katıyor ve umutsuzluğu kitap yapmış sayfa sayfa okuyor mutsuzluğu defter edip annesizliği kalem yaparak gözyaşlarını mürekkep diye akıtarak yazarlar sayfa sayfa defter defter.ve Hiçbir şey yapmadan annesizliğin soğuk nefesini hissederek anlamlı olan bir şeyin olmadığının farkına vararak belkide bir an önce ölmektir akıllarından geçen annesizlik işkencesi bitsin diye.işte bunu bilme hisside bir babayı öldürmekten beter eder. Peki ya anneler günü:ah işte o gün benim ölmek isteyip ölemediğim en ızdıraplı gündür.çocuklarım ne kadar belli etmeselerde gözlerinden okuyorum bir görsem ah bir dokunsam bir gelse hislerini.bütün annesi olanlar için anneler gününde sevginin çiçek çiçek açtığı umutların yangın misali alev alev sardığı kolların kucak kucak anne sevgisi saçtığı günde çocuklarımın anneyi annesiz yaşayamayacağının mümkün olmayacağını anlamasını bir düşünün ve bir baba ne kadar anne olabilir.
işte ben o yüreği geniş insanlara sesleniyorum şimdi kutlayın o anneler gününüzü.ben kutlayamıyorum.anneler günü diye saydığınız o günde ben çocuklarımı alıp kırlara çıkıyorum insanlardan uzak.o günü o yokluğu hissettirmemek için kırk takla atıyor olsamda insan oğlu koymuş adını işte ogünün adını biliyorlar artık ve kaçıramıyorum gönüllerinden anneyi çıkaramıyorum işte.içinde yüreğinde taşıyorlar ne yapabilirimki.tek değiştiremediğim ve dokunamadığım yürekleridir müdahale bile edemiyor insan.ve bir baba ne kadar anne olabilir acaba...
Ve bir çocuğun annesiz geçen gecelere nefretini ve sessiz çığlığını anneyi yıldızlara benzetip yıldızlarda aramalarını siz düşünün.yanlarındayım diyorum her an ama gece el ayak çekilmişken hiçbir ses yokken işte anne ve gece buluşuyor çocuğun hayallarinde.zaman geçer elbet herşey unutulur bir örtüyle kaplanır ama anne unutulması imkansız bir varlıktır.Küçücük bedenlerinde kocaman bir anne sevgisinin farkında olarak bencil insanların bile bile anneler gününü kutlaması ne kadar doğru. Birçok sevgiye evsahipliği yapmış yüreklerimiz ve evimizde bir tek anne sevgisinin olmayışını düşünün eyyyyyyyyyy faşistler ve en delice kutlayın şimdi.soruyom işte bir baba ne kadar anne olabilir ki,
Şimdi kıştayız ve bahara giriyoruzya yakında bütün çocuklar dört mevsimi yaşarken,eksizksiz ailelerde çiçek çiçek bahar açarken benim çocuklarım üzerine çiğ taneleri düşmüş gül gibi kışı yaşamaya devam edecekler.nisan yağmurlarından sonra çıkan gök kuşağını bir anneye benzetmelerine ve onda aramalarına onunla anmalarına ne dersiniz.kaçırmaya çalışıyorum çocukları insanlardan anne kelimesini duymasınlar diye,çöllere gidiyoruz güneş anne ne güzel ısıtıyor kum tanelerini ama üşüyoruz yinede baba demelerinden,kışın karın en dolu dolu olduğu yere götürüyorum,ne güzel bir kar,anne gibi sarmış heryeri örtmüş güzelce ama biz çıplağız baba deyişlerini,okyanuslara denizlere götürüyorum kaptanın deniz ana sana geldim deyişini duyarlar,bu sefer ne güzel heryer masmavi bütün canlılara hayat veriyor deniz ana,ama biz nefessiz kalıyoruz baba.annemiz olsaydı bu kocaman uçsuz bucaksız mavi okyanuslara sarı çöllere ve beyaz dağlara zındansı gecelere insan dediğimiz varlıkların doldurduğu kentlere ülkelere ve kıtalara kafa tutabilirdik demeleri.hayranız sana duruşuna gülmene kızmana yorulmamana şaşkınlığına saflığına çocukluğuna sesine ve verdiğin o doyumsuz sevgine,ama anlatacak kelime bulamadığın zaman çaresizliğine üzülüyoruz demeleri ,işte bir babanın çaresiz kalışı ve erim erimmmmmmm erimesi.şimdi bir daha soruyorum bir baba ne kadar anne olabilirki,ve aslında şanslıyız diyorum kendi kendime hiç değilse bir babaları var,ya hem annesiz hemde babasız çocuklar onları düşünmeye dayanamıyorum kopuyorum o an.biz sadece anneler günü diye adlandırdığınız ızdırap gününde yılda bir kez,ya annesiz ve babasız çocuklar birde babalar günü koymuşsunuz,siz kutlayın anneler gününü kutlayın babalar gününü kutlayın kaygısızca,saygısızca,bencilce ve düşüncesizce kutlayın be kutlayın.Anneler günü babalar günü sevgililer günü günüüüü günü...para kazanmak uğruna bireylerin durumu gözetilmeksizin düşüncesizce ve bencilce hazırlanmış hem bir tuzak hemde gereksiz olduğu kadar mantıksız bir şeydir.
Güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarının dibine,çocuklarım her gece karanlığa dikip gözlerimi annenin aydınlığını bekliyorlar.sevdaya bulanmış her kaldırım taşında annenin adını annenin kokusunu ararken raslıyorum defalarca ve yeniden yenideeeeeen ölüyorum işte.evin odalarının duvarları birer birer üzerlerine yıkılısını izlerken çaresizlikten sessiz çığlıklarla ağlayışlarımla boğuşuyorum işte.anne acısını taaa yüreklerinde hissederken onları enkazın altından çekip alacak anne elini arıyorlar.bu yaşta özlem şarkılarını ezberleyip avazları çıkıncaya kadar sessiz çığlıklarla söylüyorlarken buluyorum onları,kimini bağıra bağıra kimini fısıltıyla söylerken.karanlığa haykırıyorlar hasretlerini.Seslerini duyacak diye beklerken yine annesizliği yutkunuyorlar işte.ve anneden gelecek bir tek haberi bekliyorlar biliyorum.Çalan her telefona titrek bakışlarla yürekleriniin deli bir çağlayana dönen atışlarıyla açmamı bekliyorlar olurya belki hatırlar annemiz arar diye.anneyi aramaktan yorgun düşmüş bedenlerini karanlığın kucağına uzatıyorlar her gece.ve bir an önce sabah olsun diye uykunun onları çekip almasını istiyorlar amaaa olmuyor işte görüyorum ve eriyorum.kış bitiyorya ve bu uzun kıştan sonra gelmez dedikleri göçmen kuşların dönüşünü görüyorlarya sonunu bekliyorlar ama yine gelmiyor anne gelmiyor işte.artık gözlerinden bir tek damla yaş akmıyor bile.gözyaşları anneye aitti ve ona kalmalıydı. Kimselere söyleyemiyorlar acılarını. Bekleyişlerinin öyküsünü kimselere anlatamıyorlar. Nice fırtınalar kopuyor körpecik yüreklerinde.Dalgalar dövüyor hayallerini. Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz sıcacık kucak arıyorlar içlerini dökecek bir anne arıyorlar.Her gece umutları paramparça oluyor. Her gece yaşlar birer birer dökülüyor akıyor içlerine.Yıldızları rüyalarına takıp gelmesini bekliyorlar ve bir güneş gibi doğup aydınlatmasını bekliyorlar artık bu kapkara dünyalarını.YANLIŞ ANLAMAYIN LÜTFEN BEN ÇOCUKLARIMIN ANNELERİNE OLAN ÖZLEMİ DEĞİL BENİM ANLATMAK İSTEDİĞİM,ÇOCUKLARIMIN ANNE SICAKLIĞINA VE ANNE SEVGİSİNE OLAN ÖZLEMLERİDİR SADECE.Ayrıca anneler günü ve babalar gününü kutlayanlara bir kaç mesaj...
..

Herkes annesine çiçek alırken
Ben bir ah çekerim anneler günü
Eller neşelenip mutlu olurken
Ben boyun bükerim anneler günü

Kapıdan içeri girdiğim zaman
Duvarda resmini gördüğüm zaman
..

Hee bide bugün anneler günüydü. Ne bileyim, benim için hergün anneler günü, belki ondandır; onu bir güne hapsetmeyişim. Böyle bir şey zaten adaletsizlik olurdu. Ben her nöbet çıkışı ilk onu ararım, gurbette elimden tutan olmasa da, annemin sesini duymak benim nefesim. Çünkü, etrafa baktığımda yanımda kimsecikler yoktu; anneme baktığımda ise elimden tutuyordu...

Gelin bir günü değil de, her günü anneler günü yapalım, onları üzmeyelim, sonra birgün kaybettiğimizde pişman olmayalım.Yüce ahlâk timsâli Âlemlere rahmet'in söylediği gibi; "Annenin ayağının altını öpmek, cennet kapısının eşiğini öpmek gibidir" değerlerini bilelim...

Selâm ve duâ ile...
..

benim güzel annem bir gül dalıydın
anneler günü aklımdasın annem
özenle işlenmiş ipek halıydın
anneler günü aklımdasın annem

becerikli güzel ellerin vardı
parmakların saçlarımı tarardı
..

Anneler Günü, yılda sadece bir günmü,
Ben annemin nasıl severim, güldüğünü,
Anneler Günü, yılda sadece bir günmü,
Cânım annemde çok sever güldüğümü.


Ona kırdan çiçek topladım, tac yaptım,
..

Ne zor günler yaşadık anne.Ne kadar çaresiz yaılnız ve kimsesizdik senle.Ne acı günler yaşadık anne soğuk kış gecelerinin ayazında,ellerimiz kenetlenmişken kendi sıcaklığında, donduk,yereyıkıldık paramparça olduk,tuzla buz gibi dağıldık..Ne kadar çok ağlamıştık yalnızlığımıza kimsesizliğimize,ne kadar büyümüştü yürek yaramız.Gözlermiz hep uzaklardan gelecek bir merhabada iken o bahar sabahı esen o zalim rüzgar ayırdı bizi ve her birimiz ayrı,ayrı birer yaprak gibi savrulduk ayıri ayrı diyarlara ve dağların ardında kaybolup unutulduk. Bu gün de o günkü kadar yalnızım anne ve kimsesiz.Bu günde o günkü kadar yaralıyım anne ve dermansız. derdim.Hala gözüm yollarda,ve bir ses bekliyor kulaklarım veya kapımı çalacak bir el. Anlıyorum seni anne,o çırpınışlarını,o uykusuz gecelerini ve o göz yaşlarının sebebini şimdi anlıyorum geç kaldım ne olur,ne olur beni bağışla,affet bu hayırsız evladını,bu cehennem ateşlerine yanan evladını bağışla.Senden sonrada huzur bulamayan bu yaralı yüreğimi ancak sen anlarsın,ancak sen anlarsın anne..Bugün anneler günü sen den uzaktayım ama sen hep yüreğimdesin,her seherde tüm canlılarla birlikte yalvarıyorum ALLAH' a seni ve babamı en güzel yerlerde saklasın ve geldiğimde bana göstersin diye.Ruhunuz şadolsun mekanınız cennet olsun anne. Bu gün anneler günü, anneler günün kutlu olsun anne
..

HER GÜN ANNELER GÜNÜ

Kendi özünden çok sever evladı...
Herkesten yücedir şanı ve ünü.
Ona tek gün yetmez annedir adı...
Bir gün değil her gün anneler günü.

..

Annenin sevgisi bir güne sığmaz,
Bir yılın her günü anneler günü.
Onların sevgisi ummana sığmaz,
Gönlümüzde güldür anneler günü...

Hayelimden geçiririm cismini,
Özleğince çıkarırım resmini,
..

yine anneler gunu seni ararim
doyasiya opup koklayamadim
sarilarak gogsunde uyuyamadim
sensiz geciyor yine anneler gunu

sanma oglun seni bugunde arar
sensizlikten benim yuregim kanar
..

ANNELER GÜNÜ

Sıfırdan alıp da yetiştiren o
Bir küçük bebektin unutma dünü
En kötü günleri geçiştiren o
Neden yılda bir gün Anneler Günü?

..

Sevgili Anneler Gününüz Kutlu Olsun

Sevgili okurlarım, “Anneler Günü” her yılın Mayıs ayının ikinci pazar günü olarak kutlamaktayız. Bizleri hayata doludizgin yetiştiren sevgili annemizdir.
Bir atasözümüzde şöyle der: “Annesiz yar, vatansız diyar olmaz.” Demek ki; anne vatana eş değerdedir.
Dünyamızda milyarlarca ana, bugün çocukları tarafından sevgi ve saygı ile anılacaklarını düşünmekteyim.
Anneler Gününün kısa bir tarihçesini anımsatarak yazıma devam etmek istiyorum. 1955 yılından bu yana, bizde ülkemizde anneler günü kutlamaktayız. Annemize layık olmak itibariyle, onların gönüllerini almaya çalışmaktayız. Hakkın rahmetine kavuşanların da, mezarı anmayı unutmamak tayız. Hakkın rahmetine kavuşanlar da nur içinde uyusunlar.
Bir husus daha var ki, “Anneler Günün” anlam ve değerini genele yaymak için uğraşısını veren “Türk Kadınlar Birliği ” Her yıl, her türlü fedakârlık içinde olan annelerden birini, yılın annesi seçmesi takdire şayandır.
..

Hıçkırık aman vermez, bir türlü gülemiyor,
Şaşırmışlar yolunu, arayıp bulamıyor,
Bağışla bu oğlunu, yanına gelemiyor,
Kutlarım anacağım, bu gün anneler günü,
Yoluna kurban olsun, bu evladının canı.

Kopardılar dalımdan, miskin misali gezdim,
..

En güzel gün
Ne dünü ne bu günü
Ama içimdeki bir günü
Tüm insanlar seviyor bu günü
364 gündür unuttuysan beni
Bu günde unutmayın beni
Ne dünü ne bu günü
..

“Bir gün değildir arkadaşlar! ”


Senede bir gün hatırlamam ki
Benim için her gün, anneler günü!
Bir günde sevgimi, anlatamam ki
Benim için her gün, anneler günü!
..

Anneler Günü...

Bu gün anneler günü. Benim için sıra dışı bir gün. Bu sabah uyandığımda hemen yatağımdan kalkmayacağım, sessice kapımın dışından gelen sesleri dinliyeceğim ve bekleyeceğim...

Bu gün çocuklarımın sanki sevgilerini, teşekkürlerini yürüdükleri bu hayat yolunda yeteri kadar bana veremediklerini düşünüp bir güne sığdırmak istercesine bir şeyler yapmaya çabaladıkları bir gün. Ufakken yazdıkları şiirler ve çizdikleri resimlerin, yaptıklar el işlerinin yerini artık belirli hediyeler aldı. Şimdi büyüdüler her zaman ki gibi yaşlandıkça anne kıymetini annenin sevgisini de bir başka türlü hissederek sanki sana ne yapsak hakkını ödeyemeyiz der gibi gözleriyle anlatmaya çalışıyorlar.
Şimdi düsünüyorumda seneler ne kadar çabuk geçiyor. Geçen Anneler günleri bir Filim gibi beni gerilere çok gerilere götürüyor. Beni mutlu eden sadece bu anneler günü değil. çocuklarımın bilhasa bu gün için çabaları.

..

Yürek Yaralar!

İstemiyorum atın, bütün cismini,
Sili verin tarihten, günün ismini
Tümden unutu verin, hüzün resmini
Bitmiyor acı günler, yürek yaralar;
..