Şimdi resimler kaldı ardında.Kokun ve izin kıyafetlerinde.Suretin ya bir çerçevenin arkasında,yada kenarları büzülmüş bir kağıdın içine saklanmış,sıkışmış.Baktığımda o resimlere anlıyorum,ne kadar mutluymuşuz eski günlerde.Şu anda hayatımın beş günü boş.Çünkü seni sadece iki gün görebiliyorum.Eğer bu durumda bile bu kadar acı çekebiliyorsam,temelli göçsen bu dünyadan ne hale gelirim kim bilir? Onun için gitme anne.Orada sonsuza dek bile yatsan yeter bana.Senin tenine dokunayım,o güzel gözlerini bir iki saniyecik daha görebileyim yeter bana.Biliyorum,acımasızlık ediyorum ama sensiz bir dünya zaten cehennem bana.Ne fark eder ki ha yaşamışım ha ölmüşüm! Seni seviyorum anneciğim.Seni bekliyorum.Kalkıp bu yazdıklarımı okumanı bekliyorum.
11.12.2007
BahattinTonbul
Kayıt Tarihi : 12.12.2007 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kızımın annesine karşı olan duyguları
Biliyorsun değil mi Nilgünümün seni ne kadar çok sevdiğini ,seni hep başarılı değil mutlu görmek istediğini. Çünkü o gül yüzlü arkadaşım hep senin çocukluğunu doya doya yaşamanı istedi.Önemli olan sevgi içinde büyümsi dedi, bir gün bile senden şikayet etmedi. Sen, ablan ve ağabeyin hep onun gururu oldunuz. Şu ölümlü dünyayı erken terk etti Nilgünüm ama yapacak ne varsa yaptığınıza inanıyorum. Senden güçlü olmanı rica ediyoum kızım.Olur mu...Bu çok zor, ben de şu anda gücümü toplamaya çalışıyorum çünkü şoku atlatamadım. Onun yokluğunu kabul etmöek çok zor. Sana sevgilerimi yolluyoum. Öpüyorum yavrum.
Serap Teyzen
ve hiçbir kimse doğmamıştır annesiz
sonsuz ülkededir çocukla annenin ebedi birlikteliği
dünyada ayrılık var ebedi birlikteliği dilemeli..
selam ve muhabbetle.
TÜM YORUMLAR (3)