Anne Yine Şiiri - Binnur Doğan 2

YİNE ANNE

Bir sabahın köründen avazlanıyor yüreğim yine anne
Nasıl diyeyim bilmiyorum
Yine kırgınlık düştü payıma
Yine us çekildi fikrime
Asıldı kaldı beynim dar ağacına
Ağladım sabahlara kadar da olmadı duyanım
Maalesef
Annem yine satıldım cahilin kör nefsi uğruna da
Diyemedim hak yiyorsunuz yok kabahatim.

İş olacağına varır su akar yatağını bulur
İş işten geçmeden doğru bulsun yerini
Yanlışı yanlışla temizleyemezsin demiştim
Yalanın ise doğruya gebe kaldığı hiç görülmemiştir diye de.
Ama
Annem yine satıldım cahilin kör nefsi uğruna da
Diyemedim; ak sütten de akım yok kabahatim

Derdi çoktur insanların bilirim kimin neyine gereğim
Çalıp çırpıp canımdan yama diye vurdular beni ömürlerine
Şiirlere döktüm içimi okumayı bilmediler
Onunla da kalmayıp kendilerine maal ettiler yürek sesimi
Sonrada işi bitende bir avuç tezek misali kaldım
Ne yazık ki
Annem yine satıldım cahilin kör nefsi uğruna da
Diyemedim; öldüm de diyemedim yok kabahatim.

İftira cehennemin en koyusundan çalınan ateş
Giydirdiler yine benliğime kavrulmaktayım
Aklan aklanabilirsen seni savunan olmayınca
Yalnızlık hani Allah'a mahsustu neden kalabalıklarda yalnızım
İçi leş dolu kuyularda saf su aradım rüyamda
Hayrı şerri kaldı mı bu işin bilmem ama
Ama
Annem yine satıldım cahilin kör nefsi uğruna da
Diyemedim; bu işin ahiretini düşündünüz mü yok benim kabahatim...

Penceresiz yüreğim ışık sızmıyor içeri
Kezzap misali bu gün kanım yaşam neyime
Söyleyin candan alıp da başkasına can verene
Ölüm şuracık da burnumun ucunda
Son bir işim var bu dünyayla
Sonra herkes sağ ben selamet
Bir fazla nefes alıp da çalacaklar onu da diye yoruldum
Bilmiyorsun
Annem yine satıldım cahilin kör nefsi uğruna da
Diyemedim alnım açık, vursanız akmaz kanım, yok kabahatim

Binnur Doğan