Ne çocuklar var ki ana baba özlemiyle yanıyor
Öyle bağlanmışlar ki sanki yar diye bakıyor
O yürekler kor olmuş onlar için adeta kanıyor
Bu sevda bu aşk insanı şoklara koyup şaşırtıyor
Bu Türk insanına has bir özellik olsa gerek
Tarihten geliyor bunlar gelenek ve görenek
Anne ve babaya bağlanan aşkla bu yürek
Bitmez tükenmez ateş vardır neme gerek
İster çocuk ol istersen yaşlı sen onu gönlünde taşı
Anne ve baban vardır bak istersen küçükken kaşı
Gürdü siyahtı sanma sen onu her zaman ak saçlı
O hale gelene kadar seni büyüttü besladi hayli telaşlı
Yaşlanınca anne baba daha çok muhtaç o sevgiye
Moreli bozuktur güç kuvvet elinden alındı diye
Sözleri tutulmayınca yıkılırlar tutunamazlar sedyeye
Artık düşünceleri çocuk gibi adeta almışlar terbiye
09.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 9.4.2008 19:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Baba ve annesi olanların ve hasret olanların sevgilerini belirtmeleri
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!