Anne Sesi Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Martılar çığlık çığlığa tepemde
Haliçte bir akşam pazartesi
Uykulu bir çocuk gibi sahil
Gemileri taşır koynunda annesi..

Çocukların hep gözleri ufukta
Ay, deniz ve cilvesi...
Her şey aynı kalsa da
Duymayacaklar bir anne sesi..

Şefkat ötelerde hep boğuk
Sevmesini özler, gülmesini
İçini yaralar da gider
Bir çocuğun anne demesi..

Yaralı kalır bir yanı hep
Gündüzü kırgın, ağlaktır gecesi
Yalvarır görmek için düşünde
Ölürse bir çocuğun annesi..