Anne denen bu yürek Şiiri - Yusuf Bulduruç

Annemsiz kaldığımda öksüz gibi dolaştım,
Ne kadar büyüsem de hep anneme muhtaçtım.
Yalnız ona susadım, yalnızca ona açtım!
Bir başımı okşasa candan gülümseyerek,
Dünyalar verir bana anne denen bu yürek.

Dilinde duasıyla evladını koruyan o;
Derdimi hissederek yüreğinde duyan o;
Gözlerime bakınca içimi okuyan o;
Acılar geçiverir şefkatiyle öperek,
Yavrusuna ilaçtır anne denen bu yürek.

Bu annelik duygusu ne mukaddes, mübarektir.
O sinedeki yürek, ne huzurlu yürektir.
Senin gibi beni hep, söyle; kim sevecektir!
Öpmenin özlemiyle dudağım titreyerek,
İçimi ürpertiyor anne denen bu yürek.