BU GÜN ÖLÜMÜ ÖZLEMEDİM.
Anne bu gün ölümü özlemedim,
Tanımaları için yaşamak istiyorum.
Vefasızların yollarını gözlemiyorum.
Yapılanları silip unutmak istiyorum.
Anne özlemim var ama gelemiyorum,
Tutsağım anne, yalan dünya bana dar.
Kafamdaki düşünceleri silemiyorum,
Hastayım anne hesap soracaklarım var.
Dışarı yavaş yavaş yağan yağmurla kar,
Üşüyorum anne ne olur, sıcaklığınla sar.
Daha yaşanacak çok güzel günler var,
Varsın olmasın hayırsız evlatlarla, yar.
Bu gece ayaz, dışarıda kar fırtınası,
İçerde babayı ağlatan aşk sancısı,
Düzelir mi bilmem bu gönül yarası,
Arayı bulmayan akrabalar yüz karası.
Bedenim tutsak, düşüncelerim özgür,
Herkesi sevecek kocaman yüreğim var,
Yarab kafası bozukları doğru yola döndür,
Onları kazanmak için büyük kararım var.
Cezam bitti, hüzünle çıkıyorum dışarı,
Söyle bana sana ne yapayım kocakarı
Mal mülk senin olsun geri ver zamanı,
Ağlatmayın hasta babayı zarı zarı.
Size lafım yok dostlar, çok üzgünüm,
Kahır kendime, ağlamasın iki gözüm,
Dayanacak hal kalmadı bitti özüm.
Allah akıl fikir versin bu son sözüm.
Kul Ömer, kimselere tutsak olmaz,
Dünya fani, kötülere asla kalmaz.
Sanmayın her yaprak sararıp solmaz,
Hasta babaya balans ayarı yapılmaz.
15.12.2018 Ömer KILIÇ
Kayıt Tarihi : 16.12.2018 12:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!