Anne, Böyle Böyle Düzelinir Mi?

Ben anneden bahseden bir şiir olmak isterdim
Anne
gibi sıcak,
gibi uzun demli,
gibi sarmalayan...
Okundukça anlaşılan bir şiir olsaydım eğer
Bu mutlu ederdi beni.
Hayallerim gerçeğe indirgenirdi.
Gözyaşlarıyla ıslanan sayfalar
kururdu
Elimi bir tutan el bulurdum
Belki ben de arı bir gülümseme neymiş anlardım
Ben anneden bahseden bir şiir olsaydım eğer
Neden bu kadar canımın yandığını anlardım.
Bir göz neden ağlar,bir dudak nasıl öper...
Ah diyorum ki ben
Tüm güzellikleri doldursam ceplerime
Mesela o denize attığım bakış,
O çocukların mutlulukları,lunaparklardaki insan sesleri,
Ve
Ormanlardaki kuş cıvıltıları...
Bazılarını alsaydım yanıma da
lazım oldukça kullansaydım diyorum
Yada sevdiğim şairlerden birkaç dize koparıp katlayıp Koysaydım defterimin arasına
Orada kurutsaydım.Lazım olduğunda koklardım.
Kıyıya çarpmaktan yorgun düşmüş
Yosunlar gibi mi kokarlardı acaba?
Bilemiyorum.
Ben artık hiçbir şeyi bilemez oldum.
Unuttum dostluklarımı da
Kaybettim hayatın gerçekliğini
Anneler bilebilir mi,
Acıyan yaralarıma iyi gelecek merhemi?
Ben
Artık
İyice derinlere düşmüşüm, kendimi toparlayamıyorum.
İnsanların her cümlesi,
Varolan yaralarımı biraz daha deşiyor.
Böyle böyle düzelinir mi?