Anne bana yalan söyledin Şiiri - Ahmet T ...

Bir yanım hep eksik anne.
Öfkem dişlerimde parçalanmakta,
Sınırıma dayanmış mülteci sıfatında acılarım,
Ebemin ellerine doğduğum gün gibi,
Çırılçıplak bir yanlızlığın avuçlarında,
Bitabım,
Yaralıyım,üşümekteyim anne

Vurulmaktayım kahpelerin arasında,
Satılmaktayım dost bildiklerimin dezgahında,
Kör uçurumların karanlık koylarına düşmekteyim,
Anne;
Bir el veren bile yok elime,anne;

Anne,sana sesleniyorum,
Sesin yok çaresizliğimde boğuluyorum,
Hayat anlattığın gibi deyil anne,
Anne; neden duymuyorsun beni
Söylediklerin birer yalan;

Bir ismail,gibi arzularına kurban; mı edildim,
ibrahim; mi zannettin kendini,
Gökten Melekler inmedi imdadıma,
O; kadar mahsun deyilsin Anne;
Oğlunu,Eyup; mu zannettin; ki
Her acıya şükür diyecek,dil yok bende anne,
Haz duydun arzularına kurban ettin,

Hadi anne dayan anne,
Doğur beni doğur.
Hayat yalan, aşk yalan,anlattıkların hepsi yalan
İrmiklenmiş bir acı var boğazımda,
Nefretle bakıyor gözlerim dünyaya,
Fitili çekilmiş bomba gibiyim,düştüğüm yer tuz,buz,
Şevkatinle doğrul bana anne,şevkatinle

Gömleğim kanlar içinde,
Sol yanım kapanmaz yareler içinde
Pusuya düştüm,gafil avlandım
İçime çektiğim nefes gibi
Ciyerlerimde hissettim kalleşliği anne;
Anne bana yalan söyledin,

Yiğidin şimdi gizli yaralar içinde
İmkanı yok anne,söyleyemem,duygularım zincirlenmiş,
Arzularım her gece bir hayali almış koynuna
Sevişemem anne; sevişemem
Korkarım,incitemem,ürkütemem;
Eller almış elimden,elin mahremine dokunamam,

Evet,her gece şerefsizce anne,şerefsizce
Bütün mahsuniyetimle,hayalini alır yatağıma,
Koynumda sabaha kadar uyuyamam,anne
Dişlerimi sıkar yumrukladığım duvarlar inler anne,
İçimde,kör,sağır,dilsiz bir sevda
Söyleyemem,sevişemem anne
Avuçlarıma düşmüş bir yangın var,
Ne tarafa savursam,rüzgar,fırtına bana doğru eser
Anne;
Anne neden duymuyorsun beni
Söylesene,ölüler konuşmaz; mı?
Anne ahın; mı? tuttu beni
Bu serseri oğlun çokmu incitti seni anne,
Hesabını soramadığım hayat beni daha incitmişken
Öfke doluyken,nefret doluyken,
İçimde bir tek yaşam kırıntısı kalmamışken,
Düzen bozulmuşken,hayat kahpeleşmişken,
Şevkatinle doğrul bana anne,şevkatinle,
Yaşamak güzel diye yalan söylemişken,
Arkadaşlık dediğin sevdiğimi elimden almışken,

Söylesene anne; oğlun çokmu incitti seni,
Evet incittim anne;
Yaşamak istemiyorum,istemiyorum,
Saçın başın darman dağın
Parçalanmış bir anne yüreğiyle,
Hadi tut beni,
İntihar etmekteyim anne; intihar etmekte
Anne,rahmında idim can oldum
Her acıya yol oldum,
Dölüm,dölüm diye
Parelenip sokaklara düş anne
Sokaklara düş anne...

***Anne sana soruyorum hayat bana ne zaman gülecek söylesene? ? ? ? ?