Anne... Annem Şiiri - Cengiz Çolak

Gözlerimi ilk açtığımda
Karşımda
Sen...
Gülüyordun bana.
Bende sana
Güldüm...
Ta gözlerinin derinliklerine bakıyordum
Bilinçsizce...
Oysa sen daha başka bakıyordun.
Teninin sıcaklığı içimde
Ellerinin sıcaklığı ellerimde..
Ve ben
Doymuyordum sevgine
Sen ise...
Hiçbir karşılık görmeden,
Sürekli seviyordun.
İçinden bir parça
Ve sen
Biz birdik
Sevgimizde öyle...
Hiç bitmeyecek sevgimizin
Sonsuz seline kapıldık
Hiç...
Bitmeyecekmiş gibi...
Öylesine...
Herşeyi sende tanıdım, bildim
Ayrılığı bile...
Hiçbirşey söylemeden,
Sadece dudaklarında
Soğuk bir gülümseme...
Öylesine çekip gittin...
Her ayrılığı,
Acıyı,
Sevgiyi,
Sevgisizliği
Zamanla unuttum.
Ama...
Seni hiç unutamadım.
O verdiğin acıyı,
Hiçbir zaman kapatamadım.
Sen ilktin
Sonrakiler aynı tadı vermedi.
Sen...
Hiçbirşey istemeden vermiştin kendini.
Oysa ben...
Hoyratsızca harcadım onları
Biteceğini hiç düşünmeden...
Herşeyi ama herşeyi
Bitirdim hayatta...
Sana olan sevgimi bitiremedim.
Herşeyi ama herşeyi
Unuttum hayatta.
Ama...
Seni unutamadım
......................
Unutamadım
......................
Unutamadım
.....................
Seni...
....................
Anne...
...................
Annem...
...................