Anne Şiiri - Levent Deniz

Saçlarının güneş görmeyen yerinde
Kokundan bir anne saklar gölgeler
Korktuğum zamanlarda
Ejdere dönüşür
Canavarlarımla dövüşür
Sonra yeniden
Gül olur eller
Yüzüm okşar
Saçım sıvazlar
Uykuya hep benden sonra dalar
Mırıltı mırıltı yavrusuna rüyalar örenler

Sen yoksun
Ne yapayım
Bir azar uzağından indiğim
Bu çorak çölde
Vurduğun yerlerimi mi seveyim
Ah o eski acılar
Şimdi ne olur geri gelin
Canımın yanan yerine yerine
Şiddetini isterim
Ne kızar ne ağlarım
Sadece seni hatırlarım
Senden yok yere uzakta geçen günleri
Acı acı anarım
Senin olmadığın yerde
Müsebbibi olduğun doğumumu kutlarım
Sonra
O hiç gitmeyeceğini sandığım sabitlerde
Gerisi olmayan dönüşü(nü) beklerim