Anne Şiiri - Burhan Güler

Seni kelimelere dökmek,
Ak kağıtlara sığdırmak,
Dağlarla,denizlerle,okyanuslarla kıyaslamak,
Sevginin kutsallığı karşısında az kalır.
Ninilerlerinle uyuttun,
Sevgiyle,
Adaletli yarınlar için,
Kardeşliği öğretin.
Yaşamın kötü olduğu zamandayım,
Sana nasıl ihtiyacım olduğunu bir bilsen...
Üzerime nasıl titrediğini hatırlarım
Gözlerine uyku girmiyordu,
Eve geç kaldığım zamanlar.
Ahhh Anneciğim...
Boynuma nasıl sarıldığını hatırlarım...
Sevgi tomurcukları ekerdin yüreğime
Sen ki bahardan daha canlı,
Ve...
Daha güzel gülücükler saçardın,
Gözlerinden, yüreğime
Seni değil ak kağıtlara sığdırmak,
Sen ki tarif edilmesi zor,
Anlatılması imkansız,
Amansız sevdamsın.
Ben senin özlemin içinde
Sana olan bağlılığımı anlatmaya,
Kelimeler yetecek mi bilmiyorum
Ama...
Yüreğime ektiğin sevgi tomurcukları,
Geleceğim için ışık tutacaktır.
Canım Anneciğim,
Kendimi,
Sınırsız sonsuzluğuna bırakmak,
Ve...
Öğle ekmek,
Yüreğime seni...

(istanbul/1996)