Merhametinle tutup ellerimi,
Gönlünü avcuma koyuver anne.
Tenimde sinsice gülen yalanı,
Elinin tersiyle itiver anne.
Damağımda şeker tadında hayat,
Eriyen meğer dimağımmış anne.
Gün gibi gel, yatağın başucuna,
Gerçeklik zehirdir diyiver anne.
Aldandım ne yapsam yeri yok bugün,
İçimde kocaman bir düğüm anne…
Bedenimdeki o saf çocuk sürgün…
Dertleri, sihrinle çözüver anne.
Saçlarımı alıp parmaklarına,
İlk nasıl sevdinse, öyle sev anne.
Zihnim eskisi gibi temiz değil,
Ayrık otlarını yoluver anne.
Anlamak anne, yalnız sende güzel,
İlkbahar gibi ansızın çıkıp gel,
Essin bir rüya renginde ılık yel,
Bir oyun, oyundan ziyade hayal,
Sonsuz kapıları, açıver gitsin.
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 19:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tarik Gez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/07/anne-636.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!