Ben yalçın bir kaya,
Hayat azgın suların dalgası.
Çarptıkça tokatını suratıma hayat;
Biraz daha parlıyor,
Biraz daha yıpranıyorum anne.
Hayat sen kadar merhametli değil
Eğilip de bir kerecik öpmüyor anne.
Ne güzeldi aldığın pembe elbise
Şimdi pembeler o kadar soluk ki.
Elbiseler üzerimde ağırlaşıyor anne.
Anneler gününde düğmecik çiçeği toplardım
Şimdi çiçekler iyot kokulu anne.
Patates kızartmalarım çıtır çıtır olmuyor,
Tadı yok ekmek arası peynirlerin
Sokakta yemediğim için mi anne?
Hayallerimi bulamıyorum uçurtmalarda,
Ağaçlara tırmanmak zor geliyor şimdi.
Rüzgar saçlarımı okşamıyor anne,
Hep yüzüme vuruyor pişmanlıklarımı.
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lakin hüznün ayak izleri sizi hiç bırakmamış.
Teşekkürler ediyor, selam ve muhabbetlerimi gönderiyorum.
Lakin hüznün ayak izleri sizi hiç bırakmamış.
Teşekkürler ediyor, selam ve muhabbetlerimi gönderiyorum.
TÜM YORUMLAR (5)