Anne-2 Şiiri - Ahmet Sanlav

Kimsem kalmamış anne, yalın ayak yürüyorum
Her adımımda taşlar, dikenler batıyor
Senin varlığın ellerim ayaklarım
Sensiz Üşüyorum gel Anne

Dost diye sığındığım kapıların kilitleri kırıldı
Sahte yüzler bir bir açıldı
Yar diye sevdiklerimin hepsi satıldı
Kimse Senin gibi sevmedi Anne

Varlığında kıymetini bilemedim
Başucunda bir gün olsun dua edemedim
Bu nankör elleri terk edip gidemedim
Senin yavrum deyişini özlerim Anne

Kanatlanıp yanıma gelsen
Beni eskisi gibi yine sevsen
Sevgi çiçeklerini bana versen
Sensiz çok yorgunum, beni kollarına al Anne

Canımsın,kanımsın hakkın asla ödenmez
Nedense kıymetin hiç bilinmez
Senin değerin sevgin hiç Bir şeyle ölçülmez
Bütün çiçekler toplansa bile sen daha mis kokan Anne

Anne der dertli dertli ağlarım
Yokluğunda bağrıma taş basarım
Senin duanı almassam ben boşa yaşarım
Hayır, dualarına ihtiyacım var gel ANNE