Sessiz çığlıklar atıyorum bu koca şehirde
Sana içimden mektuplar yazıyorum anne
Kör kuyulara atılmış mahpus edilmişim yaban ellerde
Her gün özleminle yanıp tutuşuyorum anne
Zaman akıp giderken durmuyor hiç saniyeler
O güneş inan hiç yakmıyor yanan yüreğimdir anne
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta