Anne Şiiri - Yüksel Güney

Anne
Dokuz ay on gün kaldım, sıcacık mekânında,
Seyr-ü seferler yaptım damarında, kanında,
Canım ne istediyse verdin bana anında,
Karnından yüreğime açtın sevgi kanalı,
Benim Annem dünyanın en şefkatli kadını...

Beşiğimi salladın nasırlı ellerinle,
Güven verip büyüttün yavrum demelerinle,
Merhamet aşıladın, her gün sevmelerinle,
Takas yapmadın benle ne parayı ne malı,
Benim Annem dünyanın en şefkatli kadını..

Karnında ve sırtında taşıdın yıllar yılı,
Ne zaman şaşırdıysam, hep sen verdin akılı,
Tüm sözlerin beynimin ortasında çakılı,
Yazık ki sevgilerin hepsi üstü yamalı,
Benim Annem dünyanın en şefkatli kadını...

Her acılı anımda uzattın ellerini,
Ömrüme kement yaptın saçlarının telini,
Bu can nasıl dayanır görürse ecelini,
Güneş senle batmalı ve seninle doğmalı,
Benim Annem dünyanın en şefkatli kadını...

Sırtımızda taşıyıp olsak da alâkadar,
Yine ödeyemeyiz hakkını zerre kadar,
Yok ki onun hakkını ödeyecek kasadar,
Tüm canlar Anneleri sıkı sıkı sarmalı,
Tüm Anneler dünyanın en şefkatli kadını...