Emek verdin, sevgi verdin, süt verdin
Ağlayıp sızladıkça hep yavrum derdin
Büyüttün bizi, sende murada erdin
Cennet bile ayaklarının altında Anne
Ne yapsak senin için, hakkın ödenmez
O kadar yücesin ki değerin bilinmez
Bilki senin kadar, hiç kimse sevilmez
Mevlanın katında dahi değerlisin Anne
Her gece seni rüyalarımda görürüm
Sana birşey olmaya yoksa bende ölürüm
Anasız hayatın anlamı yok bilirim
Dünyadan bile çok özelsin Anne
Üşüme oğlum der hep verirdin hırka
Gönlüm hala genç ama yaş geldi kırk'a
Sensizlik o kadar zorki zindan gibi kara
Beni büyüttüğün için teşekkürler Anne
Bu şiir Sevgili Anneme ithaf olunmuştur.
(Çanakkale 07.05.2002)
Kayıt Tarihi : 16.5.2005 16:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hicret Katırcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/16/anne-143.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)