Anne Şiiri - Ömer Kürücü

Cennetten gelen sevdama, anneme yazıyorum
İlkin kalemime şefkatten mürekkep katıyorum
Dilime baldan tatlı kelimeler sarıyorum
Senden öğrendiklerimle sana sesleniyorum
“Bırakma sakın ellerimi”
Ellerini arıyorum anne, mesafeler tanımayan
Gözlerini arıyorum yüreğime huzur yayan
Nefesini arıyorum, geceler boyu yanımda kalan
Entarini arıyorum, tutunca ucundan
Dünyalara meydan okuduğum
Yokluğunda güllere bakıyorum, kokuna benzeyen
Saçlarımı rüzgârlara saldım, ellerine benzeyen
Sırlarımı Yağmurlara açtım, dualarına denk gelen
Bakışlarımı, şefkatine denk göğe çevirdim ağlarken
Cennete giden sevdama anneme yazıyorum
Her gün arkamdan seslendiğin gibi anne
Ne olur “Eve geç kalma”