Anne Şiiri - Murat Özgören

Uçurtmamın ipini kestiler anne.
Kuşlarımı havada vurdular.
Gök mavimi,
güneşimi karayla sıvadılar.
Özgürlüğüm anne özgürlüğüm.
Hayallerimi camsız odalara kapattılar
beni gece zindanlarına.
Oysa anne oysa
ben senin cemberinden çıkan saçlarını öpmek isterdim.
Al yanaklarını
toprak çatlatmış ellerini defalarca.
Sazımın telini kopardılar anne.
Kuytumu ayyuka çıkardılar
Kelebeğimin rengini çaldılar.
Sırlarımın
sevincimin nasırını kanattılar.
Duygularım anne duygularım.
Hayallerimi yok saydılar.
Yüreğimi hırpaladılar gözlerimin içine baka baka.
Yalan söylediler,
namertlikle tanıştırdılar.
Oysa anne oysa.
Terlikle bile vurmaya kıyamadığın ayaklarımla gelmek isterdim sana,
elimde o çok sevdiğin papatyalar
sevdam dediğim kadın ise kolumda.
Beni çok üzdüler anne.
Yordular
yoğurdular.
Hayatın ikinci şıkkıyla tanıştırdılar.
Oysa anne oysa
Oğlun saflığında kalmak isterdim
tek derdi bir paket sigara parası olan,
mahalle kahvesinde içtiği iki çay yada.
İki yüzlülüğü
kalleşliği
kahpeliği tanımadan önce

M.ÖZGÖREN