Anne Şiiri - Şahbettin Uluat

Canından can ayıran, bir kahramandır anne.
Göğsünde dinlenilen asıl vatandır anne.
Dünyadan türlü türlü sultanlar gelip geçmiş,
Çoğumuz bilmesek de gerçek sultandır anne.
*
Evladı için yaz, kış, gece, gündüz dinlemez.
Hizmet eder, çalışır, korur ama of demez.
Önce hep evladına yedirir, kendi yemez.
Emek veren, can veren ve yaşatandır anne.
*
Sevgi ve şefkatiyle kundak gibi saran o.
Gecenin uzağında yorgan örten, gören o.
Evladı daralınca, sinesine vuran o.
Bizi tertemiz tutan ve doyurandır anne.
*
Ne bilsin kutsal yükü karnında dolaşmayan,
Uykusuz gecelerde ağrıyla savaşmayan,
Evladı gülsün diye zorlukları aşmayan,
Çilelerle yoğrulmuş, kutsal bir candır anne.
*
Her neyse uğraştığı, önce evladım diyen.
Çocuğu doyurmadan, kendi yemek yemeyen,
Yavrusu ayaktayken, yatmayan, dinlenmeyen,
Çarpıntısı benzersiz, altın yürektir anne.
*
Yaşlansa da evladı, onu hep çocuk sayan,
Sevip emek vermekten, bıkmayan, usanmayan,
Sekseninde olsa da, pastalar hazırlayan,
Çocuğuna yedirip kendi doyandır anne.
*
Evladın parmağına diken batsa üzülen.
Evlat hastalanınca, süzüm süzüm süzülen,
Buna rağmen yine de, hor görülen, ezilen,
En fazla tartışılan ve harcanandır anne.
*
Hayat denen masalın gerçek prensesidir.
Meleklerin dünyada yankılanan sesidir.
Gökkuşağı güzel de, o onun ötesidir..
Rengi, sesi, ışığı, eşsiz olandır anne.
*
Bebeklik çağımızda ninnileri okuyan.
Hayatın yollarını ilmek ilmek dokuyan,
Biz kirletip dökerken, temizleyen, toplayan,
Bizler hep yakınırken, dertsiz olandır anne.
*
Çocuğunun hakkını aslan gibi arayan,
Onun için elinde her ne varsa harcayan,
Konu evladı ise, pazarlığa doymayan,
En iyinin peşinde bir bezirgândır anne.
*
Bütün dünya bir yana, evladı bir yanadır.
Güzel her şey evlada, yoran her şey onadır.
O şiirdir, şarkıdır, o ağıttır,duadır,
Okundukça çoğalan saf bir destandır anne.
*
Çoğumuz bilmesek de, ey anne değerini,
Dünya tek beden olsa, dolduramaz yerini,
Çok yanlış yaptık sana, öpelim ellerini,
Dünyadan göçtüğünde, anlaşılandır anne.

31.12.2010 02.00