yalnızlığın en zengini1957
unutabilmek münkünmü
seni
bir şarkı gibi
yaşanmış sarı yapraklar
rüzgarla savrulurken
kah acı,kah rüya kah aşk gibi
tutabilsen ellerimi
bir mum ışığında
fısıltılar sana
neler neler anlatacak
bir geri iki ileri
dönerken kollarımda
gelecek yalan
ya şimdi yada rüyalarında
varmı yok mu
bir şansım daha
zamanla yarışta yeni sevdaya
denemek istiyorum inan ki
yüregimin sesi,
sen olmadan asla
siyahtı beyazdı resimler
geçen hayatımda
pembeye kırmızıya
seninile yeşile döndü
rüzgra kapıldı
en sonunda sarı
anlıyorum bu
bir şeylerin sonu
Kayıt Tarihi : 21.5.2011 23:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!